Οι Γερμανοί ηγέτες του κλασσικού heavy metal, Accept επέστρεψαν δισκογραφικά τη χρονιά που μας πέρασε, έπειτα από την απουσία πολλών ετών, δίνοντας μας ένα δίσκο (Blood Of The Nations) ο οποίος με άνεση κατέκτησε μια περίοπτη θέση στα καλύτερα albums της χρονιάς, εισπράττοντας πολύ καλές κριτικές. Η είδηση της εμφάνισης τους στη χώρα μας σκόρπισε τεράστια χαρά στους οπαδούς τους και όπως ήταν αναμενόμενο οδήγησε σε μια sold out συναυλία.
Ώρα 19.40 και οι δικοί μας, βετεράνοι heavy/power metallers Inner Wish, απαντώντας στο κάλεσμα, ανέβηκαν στη σκηνή με τον αέρα μιας μεγάλης μπάντας, ώστε να κάνουν κάτι για το οποίο περίμεναν χρόνια, όπως δήλωσαν και οι ίδιοι. Με τον κόσμο εξ’ αρχής στο πλευρό τους και με πολύ καλό ήχο ξεκίνησαν με τα “The Signs Of Our Lives” και “Silent Faces”. Στα πενήντα περίπου λεπτά έκαναν ένα πέρασμα από τους 4 δίσκους τους παραδίδοντας power metal μαθήματα ενώ απέδειξαν γιατί θεωρούνται από τις κορυφαίες εγχώριες μπάντες. Έκλεισαν με τα “Lord Of Truth” και “Ready For Attack” από το ονειρεμένο ντεμπούτο τους, του 1998, “Waiting For The Dawn”. Ο Μανώλης Τσίγκος (κιθάρα) αφιέρωσε, εκ μέρους της μπάντας, τη συναυλία στους Γιώργο Ροδόπουλο (Power Crue) και Μάκη Δέδε (Despise) που “έφυγαν” πρόσφατα από κοντά μας.
Ήταν λίγα λεπτά μετά τις 21.00 όταν οι Accept εμφανίστηκαν στο σανίδι του Gagarin όπου πλέον είχε γεμίσει ασφυκτικά. Έναρξη με τα “Teutonic Terror” και “Bucket Full Of Hate” να προλογίζουν τη βραδιά και να βάζουν τα θεμέλια σε αυτό που θα ακολουθούσε. Ο “γίγαντας” Mark Tornillo εξέπληξε θετικά και τους πιο απαιτητικούς με την απόδοση του καθώς ως το ξεκίνημα της εμφάνισης τους αρκετοί ήταν αυτοί που αναρωτιόντουσαν το κατά πόσο μπορεί να “γεμίσει τα παπούτσια” του προκάτοχου του. Σαφώς και η οποιαδήποτε σύγκριση του με τον Udo θα ήταν άδικη (ίσως και για τους 2) και ατυχής. Με αρκετό γρέζι στη φωνή, όρεξη και αποφασιστικότητα απέδειξε πως δίκαια κατέχει τη θέση του frontman σε μια τόσο σπουδαία μπάντα. Η αγέραστη riff-ομηχανή και κινητήριος μοχλός των Γερμανών που ακούει στο όνομα Wolf Hoffmann οδήγησε μαεστρικά τη μπάντα, όπως κάνει τόσα πολλά χρόνια ενώ σε κάθε εισαγωγικό του riff το κοινό παραληρούσε. Ο αεικίνητος Peter Baltes, σωστός οδοστρωτήρας, έχοντας απίστευτη ενέργεια έκανε το club να τρίζει κάθε φορά που “χτυπούσε” μια νότα, ενώ χτυπιόταν ανελέητα οδηγώντας τον κόσμο στο peak της πώρωσης. Αλάνθαστος και σε μεγάλα κέφια ήταν και ο Stefan Schwarzmann προσθέτοντας τα μέγιστα στον βαρυμεταλλικό και τευτονικό ήχο των Accept. Σταθερός, αν και λίγο παραγκωνισμένος, με πολύ καλή απόδοση, ο Herman Frank δεν είχε τόσο μεγάλη συμμετοχή στο όλο γλέντι όσο οι υπόλοιποι, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι αρνητικό.
Όσοι είχαν την τύχη να βρίσκονται την Κυριακή στο Gagarin έγιναν μάρτυρες της συναυλιακής δύναμης μιας τεράστιας μπάντας που το όνομα της ισούται με το Heavy Metal. Όσοι δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν στο χώρο (λόγω απόστασης ή λόγω χρημάτων) πραγματικά κρίμα. Έχασαν μια από τις καλύτερες συναυλίες που έχουμε παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Όσοι μπορούσαν αλλά είπαν: ”δε βαριέσαι, που να τρέχω τώρα”, απλά δεν έχουν καμία σχέση με το “άθλημα”….
Inner Wish set list :
The signs of our lives
Silent faces
Inner strength
Sirens
Eye of the storm
If I could turn back time
Burning desires
Lord of truth
Ready for attack
Silent faces
Inner strength
Sirens
Eye of the storm
If I could turn back time
Burning desires
Lord of truth
Ready for attack
Accept set list :
Teutonic terror
Bucket full of hate
Starlight
Lovechild
Breaker
New world comin'
Restless & wild
Son of a bitch
Midnight Mover
Metal Heart
Guitar Solo
Neon nights
Bulletproof
The abyss
Losers & winners
Aiming high
Princess of the dawn
Up to the limit
Encore:
Fast as a shark
Pandemic
Balls to the wall
Bucket full of hate
Starlight
Lovechild
Breaker
New world comin'
Restless & wild
Son of a bitch
Midnight Mover
Metal Heart
Guitar Solo
Neon nights
Bulletproof
The abyss
Losers & winners
Aiming high
Princess of the dawn
Up to the limit
Encore:
Fast as a shark
Pandemic
Balls to the wall
Κείμενο : Αντώνης Κοντογιάννης
