Annihilator-Beyond Perception Live @ Gagarin 25-10-10

Η μέρα για την τελευταία στάση της περιοδείας των Annihilator είχε φτάσει. Ο κόσμος είχε κατακλύσει από νωρίς το Gagarin και όλα προμήνυαν μια ακόμη μοναδική live βραδιά.

Η αρχή έγινε με τους Beyond Perception  οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την περίπου μισή ώρα που είχαν στη διάθεση τους με  τον καλύτερο τρόπο. Αν και μουσικά η μπάντα δεν έχει πολλά κοινά με τους Annihilator απεδείχθη η πλέον αρμόζουσα για να δυναμιτίσει την ατμόσφαιρα, όπως και όσο έπρεπε. Έχοντας αρκετά καλό ήχο αλλά και την υποστήριξη του κόσμου απέδωσαν ιδανικά το δυνατό και ασήκωτο stoner-sludge/hardcore τους-“με καπνούς και whiskey να βγαίνουν από τα ηχεία”- προετοιμάζοντας κατάλληλα το έδαφος για τους Καναδούς.

                                                                                                                                                                    Ώρα 22.00 και οι Annihilator  καταλαμβάνουν τη σκηνή του Gagarin και κάτω από έντονα χειροκροτήματα και δυνατές φωνές να τους καλωσορίζουν, ξεκινούν τη βραδιά με τα Ambush και Clown Parade. Έπειτα από το  Plasma Zombies είχε έρθει η ώρα για τον πρώτο μεγάλο χαμό της βραδιάς. Η μπότα χτυπά ρυθμικά, ο Jeff Waters παίρνει θέση και ο κόσμος έχει καταλάβει, πριν το εισαγωγικό riff, πως ακολουθεί το King Of The Kill. Πανικός! Ο ηγέτης των Annihilator ήταν σε αρκετά σημεία του live πίσω από το μικρόφωνο ενώ με χαρακτηριστική άνεση εξαπέλυε τις κιθαριστικές του επιθέσεις και τα ξεσηκωτικά του riffs.

Οι  τόνοι πέφτουν λίγο αργότερα με τα Hell is A War,The Box και Time Bomb σε ένα περίεργα ανακατεμένο, όσον αφορά το θέμα ροής, set list. Άμεση επαναφορά σε φρενήρης ρυθμούς με το Ultra-Motion με το κοινό να “χτυπά κόκκινα” οδηγώντας το σε thrash καταστάσεις με μικρά mosh-pits και crowd surfing. Παρεμφερείς ήταν και οι αντιδράσεις στο Set The World On Fire καθώς η πλειοψηφία του κόσμου διψούσε έντονα για κομμάτια από τους 3 πρώτους δίσκους. Εισαγωγή του W.T.Y.D. και κάπου εκεί παραλίγο να χαλάσει η μέχρι τώρα εκπληκτική ατμόσφαιρα καθώς ποσότητα μπύρας προσγειώνεται στον Jeff Waters με αποτέλεσμα ο ίδιος να διακόψει για λίγο  τη συναυλία φανερά απογοητευμένος από το όλο σκηνικό. Η μπάντα συνεχίζει σχεδόν αμέσως το set, έπειτα από λίγα λόγια του Waters, ο οποίος φάνηκε λίγο ξενερωμένος και τυπικός στα τραγούδια που ακολούθησαν.

Αποχώρηση του ντράμερ, καρέκλες επί σκηνής και έφτασε η ώρα για την πιο μαγική στιγμή του set. Phoenix Rising και Sounds Good To Me (για πρώτη φορά σε περιοδεία σύμφωνα με το group) με μάτια κλειστά, χέρια στον αέρα και το κοινό να τραγουδά:”….dream away…don’t wait for the night”…Mια ακόμη επιβεβαίωση ότι οι καλύτερες μπαλάντες ανήκουν σε heavy metal συγκροτήματα. Δυνατό come back με 21 και Phantasmagoria ταράζοντας ξανά τα θεμέλια του club. Ελάχιστα λεπτά υπομονή και οι πάντες γνωρίζουν πολύ καλά τον τρόπο με τον οποίο θα μας καληνυχτίσουν οι Καναδοί  και δεν είναι άλλος από  τον υπέρτατο ύμνο από το ντεμπούτο τους , Alison Hell (πόσο θα αντέξει αυτό το μαγαζί όρθιο??)…….

Σε μια ώρα και σαράντα λεπτά απολαύσαμε ένα χορταστικό set (αν και το κοινό πάντα θα ζητάει κάτι ακόμα) με μια σχεδόν αλάνθαστη μπάντα να παίζει σαν μια τέλεια προγραμματισμένη μηχανή. Φοβερές οι φωνητικές (αλλά και κιθαριστικές) ικανότητες του Dave Padden με rhythm section σε κατά ριπάς ρυθμούς πολυβόλου. Παρατηρήθηκαν επίσης  φαινόμενα λατρείας και όχι άδικα, προς τον Waters του οποίου η τεχνική αλλά και η σκηνική παρουσία είναι πράγματα θαυμαστά και αξιοζήλευτα. Μετά από τόσα χρόνια ηγείται ακόμα της μπάντας με την ίδια όρεξη και τον ίδιο ενθουσιασμό όντας λαμπρό παράδειγμα επαγγελματισμού και ζωντάνιας. Μέχρι την επόμενη φορά…all hail the….KINGS OF THE KILL!!!

Annihilator Setlist :

1) Ambush

2) Clown Parade

3) Plasma Zombies

4) King Of The Kill

5) Betrayed

6) The Box

7) Hell Is A War

8) Time Bomb

9) Ultra-Motion

10) Set The World On Fire

11) W.T.Y.D.

12) The Trend

13) The Fun Palace

14) Phoenix Rising

15) Sounds Good To Me

16) 21

17) Phantasmagoria

Encore:

18) Crystal Ann

19) Alison Hell

Κείμενο : Αντώνης Κοντογιάννης

Wolfcry , live @ Rainbow Bar 19/11/2011

Η απόφαση για την παρουσία μου στο συγκεκριμένο live πάρθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή –και αυτό λόγω άλλων υποχρεώσεων-γεγονός που μου στοίχησε την εμφάνιση των Secret Illusion. Λίγο μετά τις 11 λοιπόν, έφτασα στο Rainbow και με μεγάλη μου λύπη συνάντησα ελάχιστο κόσμο (περίπου 30 άτομα) να είναι ήδη στο χώρο περιμένοντας τους Wolfcry να βγουν στη σκηνή.

         

Μετά τις 23.30, έχοντας την στήριξη λίγων και καλών φίλων, οι Αθηναίοι heavy/power metallers ανεβαίνουν στο σανίδι με το εισαγωγικό Power Within (από το ομώνυμο ντεμπούτο τους ) να τους καλωσορίζει από τα ηχεία του club. Με κάποια προβλήματα στον ήχο ξεκίνησαν με το Payback Time (από το νέο τους album  Glorious).Έχοντας αρκετή όρεξη και ενέργεια έκαναν ένα πέρασμα από τους 4 δίσκους τους αποδίδοντας καλοπαιγμένο και δυνατό heavy/power. Λόγω και της “οικογενειακής κατάστασης“ που επικρατούσε στο χώρο ο τραγουδιστής των Secret Illusion(φωνάρα!) κλήθηκε να συνοδεύσει την μπάντα στην εκτέλεση του Night Crawler χαρίζοντας μας ένα απίστευτο ντουέτο παρέα με  τον  τραγουδιστή των Wolfcry. Τα αστεία, οι φωνές, οι παραγγελιές και τα πειράγματα αποτέλεσαν και πάλι κύριο συστατικό της βραδιάς (είπαμε οικογενειακή κατάσταση) δίχως όμως να αφαιρούν από τη μπάντα τη σοβαρότητα από αυτό που έκαναν.Tο set list στηρίχτηκε κυρίως στο πρόσφατο Glorious , χωρίς αυτό να σημαίνει πως παραμέλησαν τις προηγούμενες δουλειές τους. Κάπου στη μέση περίπου της βραδιάς η μπάντα μας σύστησε το νέο μέλος της, Ανδρέα Σωτηρόπουλο (κιθάρα).Η μπάντα έκλεισε με το Rebellion έπειτα από λαϊκή απαίτηση, μιας και το είχαν παίξει πρόσφατα σε live στα Ιωάννινα.

Η δύναμη και ο επαγγελματισμός της μπάντας δεν άφησαν τον μέτριο ήχο ή τη λιγοστή προσέλευση του κόσμου να τους πτοήσει. Αντιθέτως έκαναν αυτό που αγαπούν με μεγάλη επιτυχία. Η δεύτερη κιθάρα πλαισίωσε ιδανικά την πρώτη δίνοντας μεγαλύτερο όγκο στον ήχο τους, ενώ τα πλήκτρα έλαμψαν δια της απουσίας τους όντας απαραίτητα σε αρκετά σημεία. Η φωνή ήταν ξανά σε υψηλά επίπεδα καθώς και η σταθερή απόδοση στα τύμπανα. Κάποια λάθη που έγιναν οφείλονται κυρίως στον μέτριο ήχο εμποδίζοντας το συγκρότημα να ακούει κάτι άλλο εκτός από αυτό που έβγαινε από τα ηχεία. Θέλω να πιστεύω πως η στάση του κοινού θα αλλάξει απέναντι σε group που είναι πιστά και ειλικρινή σε αυτό που προσφέρουν και πως την επόμενη φορά θα τους απολαύσουμε με το πλήθος του κόσμου που τους αξίζει.

Wolfcry Setlist :

1.Power Within 

2.Payback Time 

3.Fatal Conflict (Watch Out!) 

4.Vile Mind 

5.Holocaust Of Nothing 

6.Fadin' Visions 

7.Sons Of Gods 

8.Face The Fear 

9.The Golden Era 

10.The Dying Of Innocence 

11.Night Crawler (Judas Priest Cover) 

12.Hesitant Gathering 

13.Vanguard 

14.God Of Deception 

15.Rebellion(The Clans Are Marching) [Grave Digger Cover]

Κείμενο : Αντώνης Κοντογιάννης

Pavlov's Dog - Rock & Lace live @ Ζυγός 09/11/2010

Η συναυλία έγινε την Τρίτη το βράδυ στην Πλάκα σε ένα πολύ όμορφο και ζεστό χώρο, αλλά δυστυχώς όχι με μεγάλη προσέλευση κοινού. Ένα κοινό στο οποίο ήταν άνθρωποι όλων των ηλικιών, παλιοροκάδες και «περαστικοί».

      Λίγα λεπτά πριν από τις 21.30 και το support act, από τα Τρίκαλα, Rock & Lace    ανεβαίνει στη σκηνή. Έχοντας καλό ήχο έπαιξαν περίπου μισή ώρα, διασκευές αλλά και προσωπικά τους και προσπάθησαν να ζεστάνουν, να ξυπνήσουν μάλλον, το χλιαρό κοινό. Η μπάντα έχει πολλές 70’s επιρροές αλλά τα δικά τους κομμάτια ήταν πολύ πιο heavy και «μοντέρνα» από ότι περίμενα. Με πολύ καλό «δέσιμο» στη σκηνή, επαγγελματική εμφάνιση και εξαιρετική γυναικεία φωνή και ερμηνεία, οι Rock & Lace σίγουρα θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον.

    Μικρή αναμονή και ο David Surkamp κάνει την εμφάνιση του στη σκηνή. Εξηγεί στο κοινό πως λόγω προβλημάτων υγείας ο drummer της μπάντας Mike Safron (που ανήκει στο original line-up) δεν μπόρεσε να τους ακολουθήσει και ότι τη θέση του θα καλύψει ο παραγωγός (!!!) του group (ο οποίος απεδείχθη πολύ καλός ).

  Αρχή λοιπόν με τα Natchez Trace και Late November και ο Surkamp φαίνεται να μην έχει τόσες ανάσες ώστε να ανταπεξέλθει. Ευτυχώς για λίγο όμως γιατί από το επόμενο κιόλας κομμάτι, Angeline (από το νέο δίσκο «Echo & Boo»),οι όποιες αμφιβολίες είχα εξαφανίστηκαν.

     Ο μεγάλος τροβαδούρος David Surkamp αρχίζει και ζεσταίνεται, κάτι τέτοιο όμως δυστυχώς δεν θα συμβεί και με το κοινό το οποίο, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν υποτονικό στο σύνολο του σε όλη τη διάρκεια. Συνέχεια με παλιά (κυρίως από το Pampered Menial) αλλά και με νέα τραγούδια με την σύζυγο του David, Sara να τον συνοδεύει εξαιρετικά σε αρκετά κομμάτια. Ύστερα από αρκετή ώρα οι μουσικοί του David Surkamp έκαναν ένα μικρό διάλλειμα. Όχι όμως και ο ίδιος. Με ένα προβολέα να τον «λούζει» και με μόνη συντροφιά την κιθάρα του μας χάρισε μια εξαιρετική ερμηνεία με το «Don’t rain on me». Μεγάλη έκπληξη ήταν και η εκτέλεση του Only You (η καλύτερη μπαλάντα τους για μένα) από το Third (1977).

  Συχνά ο Surkamp ανάμεσα στο set έπαιρνε λίγο χρόνο να μιλήσει και να αστειευτεί με το κοινό ή απλά να προλογίσει ένα κομμάτι. Κάπως έτσι αναφέρθηκε και στον-σχετικά πρόσφατο(30/5/2009)-χαμό του Siegfied Carver(violin),(κατά κόσμων Richard Nadler),αφιερώνοντας του το Brown Eyes. Ακολουθεί ο ύμνος Theme From Subway Sue με τους πιο μυημένους να εκστασιάζονται. Μια από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς.Tο group συνεχίζει χωρίς σταματημό κάνοντας ένα μικρό πέρασμα από το At The Sound Of The Bell καταλήγοντας στο Song Dance όπου το κοινό ξύπνησε θέλοντας και μη. Ώρα για encore με τα Breaking Ice και Julia στο σόλο του οποίου ο Surkamp απέδειξε ότι εκτός από υπέροχος performer είναι και εξαιρετικός κιθαρίστας.

 

   Ήταν συνολικά μια μοναδική εμπειρία για μένα που παρόλο που λατρεύω τα κομμάτια δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να «τους» δω ζωντανά. Τα εισαγωγικά είναι σπόντα για το όνομα Pavlov’s Dog το οποίο από τη μία καλά κάνει και χρησιμοποιεί ο David Surkamp αλλά από την άλλη αδικεί τους original -”St. Louis Hounds”-Pavlov’s Dog (ζώντες και μη) καθώς εκείνοι ήταν που μεγαλούργησαν στα 70’s. Anyway…εγώ αποζημιώθηκα πλήρως από αυτό το live και άκουσα ακριβώς αυτά που είχα ανάγκη. Σε μια σύντομη συνομιλία(κάπου ανάμεσα σε αυτόγραφα και φωτογραφίες) που είχα με τον Surkamp μου είπε πως η συγκεκριμένη περιοδεία παραλίγο να είχε ακυρωθεί λόγω έλλειψης χρημάτων και πως αυτοί που τους «έφεραν» στην Ελλάδα τους φέρθηκαν άψογα και επαγγελματικά. Να σημειωθεί πως οι Pavlov’s Dog έφυγαν από τη σκηνή έπειτα από 21(!) τραγούδια και αμέσως μετά χαιρέτησαν καθέναν από το κοινό χωριστά. Αυτά για μερικές βεντέτες που παίζουν 10 κομμάτια και «σπάνε» από την πίσω πόρτα...

Rock & Lace :
1.Requiem For A Dream
2.Because The Night
3.Sorry
4.Bang Bang (My Baby Shot Me Down)
5.In the dark
6.No Inception
7.Move Over (Janis Joplin)
8.I Did It Twice
9.Don't Be Fool

Pavlov's Dog:

1.Natchez Trace 

2.Late November 

3.Angeline 

4.I Don't Need Magic Anymore 

5.Fast Gun 

6.Episode 

7.Lost In America 

8.I Love You Still (Echo & Boo Version) 

9.I Don't Do So Good Without You 

10.Suzzane,I Love You 

11.Don't Rain On Me 

12.Ava Gardner's Bust 

13.Only You 

14.Brown Eyes 

15.Theme From Subway Sue 

16.Standing Here With You (Megan's Song) 

17.Angel's Twilight Jump 

18.Valkerie 

19.Song Dance

Encore

20.Breaking Ice
21.Julia

Κ  Κείμενο : Αντώνης Κοντογιάννης