Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

HURTS @ Block 33 Thessaloniki 25.03.2011

Ημέρα εθνικής επετείου εχθές και ο ηλιόλουστος καιρός βοήθησε σημαντικά στην καλή διάθεση του κόσμου. Η παράδοση συνεχίστηκε,ο κόσμος κατέβηκε στις κατά τόπους παρελάσεις,η μυρωδιά του μπακαλιάρου πλημμύρισε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη,το τσίπουρο και το κρασί άφθονο και όλη η μέρα προμηνύονταν εξαιρετική.

Αυτήν ακριβώς την ημέρα της εθνικής εορτής επέλεξαν οι HURTS για να έρθουν από τα μέρη μας. Η ακύρωση των εμφανίσεων τους στην Ελλάδα το περασμένο Φθινόπωρο ξενέρωσε αρκετούς,η βαρύτητα του ονόματος τους όμως και η ποιότητα της μουσικής τους δύσκολα θα άφηνε το συγκεκριμένο live να περάσει απαρατήρητο.

Φτάνοντας στο χώρο του Block 33 λίγο πριν τις 22:00 είδα τα πράγματα κάπως υποτονικά.Θα μου πείτε φυσικά ότι υπήρχε η ιδιαιτερότητα της ημέρας και η ευκαιρία για αποδράσεις το τριήμερο,δικαολογίες όμως που μοιάζουν ανούσιες αν αναλογιστούμε την φρενίτιδα που είχε πιάσει τον μουσικό κόσμο της πόλης για την συγκεκριμένη εμφάνιση! Μπαίνοντας για τα καλά στον χώρο διεξαγωγής της συναυλίας δεν θα πρέπει αν ήταν μέσα περισσότεροι από 450 άνθρωποι,οι οποίοι όμως ευτυχώς έμοιαζαν να έχουν μπόλικη ενέργεια! Μεγάλη ευθύνη γι' αυτό φέρει μια από τις πλέον σεμνές και συμπαθητικές φυσιογνωμίες που συναντάμε πίσω από τα decks στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ο Μανώλης Σταυρουλάκης δεν νομίζω πως χρειάζεται συστάσεις στους Θεσσαλονικείς. Ένας άνθρωπος με την πείρα του και την ποιότητα των ηχητικών επιλογών του αποτέλεσσε σίγουρα την ιδανική οδό "προθέρμανσης" για την εμφάνιση των HURTS! Με ένα καλοδομημένο set που κράτησε περίπου μέχρι τις 23:05 έδωσε στο κοινό τον απαραίτητο ηλεκτρισμό γι' αυτό που θα ακολουθούσε στη συνέχεια!


Η ώρα είχε φτάσει αισίως 23:15 όταν ο φωτισμός χαμήλωσε αισθητά και οι HURTS εμφανίστηκαν στη σκηνή με ένα κοινό περίπου 600 ατόμων να τους επευφυμεί.. Άγγλοι πραγματικά στο ραντεβού τους (καθώς είχαν πει ότι θα εμφανιστούν ακριβώς εκείνη την ώρα) και έχοντας τον αέρα της καλύτερης Pop μπάντας αυτή τη στιγμή στον πλανήτη (μάλιστα είχαν λάβει το σχετικό βραβείο στη Γερμανία το προηγούμενο κιόλας βράδυ) ξεκίνησαν μαζί με το κοινό ένα ταξίδι που για τα 70' που ακολούθησαν έμοιαζε μαγικό! Το όλο σκηνικό στήσιμο τους ήταν το αρτιότερο που έχω δει μέχρι στιγμής στον χώρο του Block 33,με τους Theo Hutchcraft και Adam Anderson σε πρωταγωνιστικό ρόλο και τρεις ακόμα μουσικούς μαζί με έναν τενόρο να τους πλαισιώνουν! Από τις πρώτες κιόλας νότες του Unspoken (με το οποίο ξεκίνησε η εμφάνιση τους) μέχρι το Better Than Love (με το οποίο και μας αποχαιρέτησαν) οι HURTS απέδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο,γιατί ο μουσικός τύπος τους έχει χαρακτηρίσει σας τους νέους Depeche Mode. Στο καθαρά μουσικό κομμάτι όλες οι συνθέσεις τους αποδώθηκαν με τρόπο πραγματικά εκπληκτικό που αν δεν έβλεπες αυτό που γινόταν με τα ίδια σου τα μάτια θα μπορούσες να πιστέψεις πως ακούς κάποιο CD να παίζει. Στον ερμηνευτικό τομέα ο Hutchcraft είναι ένας πραγματικά προικισμένος ερμηνευτής. Με βελούδινη φωνή,η οποία άλλοτε γινόταν σπαρακτική,άλλοτε ερωτική μα πάντα τόσο έντονα συγκινησιακή έδωσε ένα πραγματικό ρεσιτάλ επί σκηνής. Η επαφή του με το κοινό πολύ καλή (πράγμα που δεν συνάδει με την ψυχρή και άκρως επαγγελματική γενικότερα συμπεριφορά τους) και αντίστοιχα το κοινό υπήρξε όπου χρειάστηκε η τέλεια φωνητική συνοδεία για την μπάντα. Οι δηλώσεις για το πόσο ευτυχισμένοι νιώθουν που ήρθαν στην Ελλάδα ήταν λίγο πολύ αναμενόμενες,όμως δίχως να τους έχω ξαναδεί να εμφανίζονται ζωντανά μου προκάλεσε έκπληξη η εικόνα του Theo Hutchcraft να πετά στο κοινό λευκά τριαντάφυλλα (έμαθα μάλιστα ότι τα είχαν ζητήσει από την παραγωγή αλλά δεν γνώριζα το λόγο) γεγονός που μου έφερε στο μυαλό πρακτικές που ακολουθούσαν οι μεγάλες νεορομαντικές μπάντες των 80's. Αν έψαχνα για highlights στη βραδιά θα δυσκολευόμουν πάρα πολύ,γιατί όλη τους η εμφάνιση ήταν μοναδική! Ξεχώρισα όμως στα σίγουρα τις ερμηνείες στα Wonderful Life,Sunday,Illuminated και Stay όπου δεν θα ήταν υπερβολή να έλεγα ότι άγγιξαν το όριο του θεϊκού!

Στο ερώτημα για το αν οι HURTS είναι η μεγαλύτερη Pop μπάντα αυτή τη στιγμή στον πλανήτη η απάντηση θα ήταν 100% καταφατική. Πρόκειται σίγουρα για μια μπάντα που έχει μελετήσει διεξοδικά την νεορομαντική και synth-pop μουσική σκηνή της δεκαετίας του '80 και έχει ενσωματώσει στον ήχο της όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τον καταστήσουν μεγαλειώδη! Κάποιοι τους έχουν χαρακτηρίσει επίσης σαν καβαλημένους και ίσως εν μέρει να έχουν δίκιο. Όταν όμως ένα σχήμα με τόσο μικρό ηλικιακό Μ.Ο. είναι σε θέση να δίνει shows τέτοιας υψηλής ποιότητας νομίζω ότι η όποια ιδιορρυθμία τους είναι απόλυτα δικαιολογημένη!

Στα της παραγωγής αξίζει για πολλοστή φορά ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά της Lovelight Productions! Πιθανώς ήταν η πιο πολυδάπανη ως τώρα παραγωγή που έχουν κάνει,αλλά τόσο το αισθητικό,όσο και το ηχητικό αποτέλεσμα τους δικαίωσαν πλήρως!
Για το κοινό που παραβρέθηκε στην συγκεκριμένη συναυλία θα πω μονάχα πως ήταν πολύ τυχερό. Είμαι βέβαιος ότι απόλαυσαν αυτά τα 70' παρουσίας των HURTS επί σκηνής,ενώ η συμμετοχή τους ήταν σε ορισμένα σημεία συγκλονιστική. Μοναδικό μελανό σημείο,κατά την γνώμη μου πάντα,του συγκεκριμένου event η χαμηλή,τηρουμένων των αναλογιών,προσέλευση κόσμου. Όπως είπα και παραπάνω ούτε η εθνική εορτή ούτε το τριήμερο αποτελούν ικανές δικαιολογίες. Με ένα εισιτήριο που ήταν σε προσιτότατη τιμή,περίμενα σίγουρα ένα ασφυκτικά γεμάτο Block 33! Δυστυχώς διαψεύστηκα και για πολλοστή φορά αποδείχθηκε ότι ορισμένα ονόματα "δεν αξίζουν" στο μουσικό κοινό αυτής της πόλης!

Για την ιστορία το setlist της μαγικής αυτής εμφανίσεις περιελάμβανε τα :



Unspoken
Silver Lining
Wonderful Life
Happiness
Blood,Tears & Gold
Evelyn
Sunday
Mother Nature
Verona
Devotion
Confide in Me
Illuminated
Stay

.......................

Better Than Love





Κείμενο – Φωτογραφίες: Γιώργος Παρδάλης