Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

MANOWAR-CROSSWIND LIVE @ PRINCIPAL CLUB THEATER 18-3-2011


Ένα ταξίδι στην Θεσσαλονίκη για τους Manowar.
Τι είναι άραγε πιο σημαντικό? Το ταξίδι ή ο προορισμός? Στην συγκεκριμένη περίπτωση και τα δύο. Το ραντεβού δόθηκε το πρωί της Παρασκευής στο κέντρο της Αθήνας και το “bus of glory” ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του για το Βορρά γεμάτο με τους πιστούς των Βασιλιάδων. Το διασκεδαστικό road trip τα είχε όλα. Γέλια, φωνές, πειράγματα, άφθονο αλκοόλ, heavy metal ύμνους στη διαπασών αλλά και αγωνία, ανυπομονησία και άγχος για την ώρα άφιξης καθώς και για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Όσοι είχαμε ζήσει την κρυάδα του ’99 αλλά είχαμε αποζημιωθεί πλήρως το ’07 φανταζόμασταν μια εμφάνιση ανάλογη του March Metal Day.
Φτάνοντας κυριολεκτικά με την ψυχή στο στόμα στον χώρο του event συναντήσαμε αρκετό πλήθος να περιμένει στην είσοδο. Η σχετικά αργοπορημένη άφιξη μας σε συνδυασμό με τον ενδελεχή έλεγχο στην είσοδο του club, μας στοίχισαν την έναρξη του live. Τον δύσκολο ρόλο της προετοιμασίας του κοινού ανέλαβαν οι Θεσσαλονικείς Crosswind που κινούνται στο χώρο του speed/power metal και με την απόδοση τους άφησαν πολύ κόσμο με το στόμα ανοιχτό. Ο ήχος τους ήταν καθαρός, δυνατός και συμπαγής αγγίζοντας τα όρια του εξαιρετικού (κάτι που σπάνια συμβαίνει). Άψογη τεχνική, φοβερό δέσιμο, με αέρα μεγάλης μπάντας και μια εκπληκτική φωνάρα, οι Crosswind είναι από τα group που διογκώνουν τις προσδοκίες του κοινού για το μέλλον με τέτοιες εμφανίσεις αλλά και που μας κάνουν να νιώθουμε, για ακόμα μια φορά, υπερήφανοι για την Ελληνική σκηνή.
Είχε έρθει η ώρα του sound check και όταν ακούστηκε το χτύπημα της “μπότας” από τα drums το μέρος σείστηκε κυριολεκτικά κάνοντας μας να τρέμουμε την ώρα που θα βγούνε στη σκηνή καθώς αναμέναμε έναν καταιγιστικό ήχο, όπως και έγινε. Μάλιστα κάποιος δίπλα μου είπε εκείνη τη στιγμή: ”…αν είναι έτσι η ένταση θα κουφαθούμε…τουλάχιστον οι τελευταίες νότες που θα ακούσουμε θα είναι Manowar…”.
Αρκετές φορές στο παρελθόν είχα σκεφτεί πόσο ωραίο θα ήταν να δει κανείς μια τόσο μεγάλη μπάντα, όχι σε κάποιο festival που μπορεί μέρος του κοινού να είναι αδιάφορο, αλλά σε ένα μικρό club που θα έχουν μαζευτεί οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του group….
Λίγο μετά τις 22.00 λοιπόν τα φώτα έσβησαν και το χαρακτηριστικό intro με τη φωνή του Orson Welles έσκισε την ατμόσφαιρα: ”Ladies & gentlemen, from the United States of Americaall hail….Manowar”!!! Χωρίς περιττές χαιρετούρες και εισαγωγές οι Manowar έπαιξαν ολόκληρο το Battle Hymns και οι στιγμές που ζήσαμε έχουν περάσει πλέον ανεπιστρεπτί στην ιστορία. Μεγάλη συγκίνηση και πόρωση στο κόκκινο την ώρα που αθάνατοι ύμνοι σαν τα “Dark Avenger” & “Battle Hymn” ξεχείλιζαν από τα ηχεία, οι Ελληνικές σημαίες ανέμιζαν, όλα τα χέρια στον αέρα και τη μπάντα σε μεγάλα κέφια να δίνει στον κόσμο ατσάλι φανερώνοντας ξανά την τεράστια και ωμή συναυλιακή της δύναμη.
Το set που ακολούθησε ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο αλλά και άκρως ικανοποιητικό με αρκετούς νεότερους οπαδούς να είναι λίγο μουδιασμένοι στα “Let The Gods Decide”, ”Hand Of Doom”, ”Thunder In The Sky” & ”God Or Man”. Όσον αφορά το ίδιο το συγκρότημα…
Ο Eric Adams χωρίς να πιέζεται ιδιαίτερα απέδειξε ξανά γιατί θεωρείται από πολλούς το καλύτερο λαρύγγι στο Heavy Metal. Ο Carl Logan, κρατώντας χαμηλό προφίλ όπως πάντα, απέδωσε τα μέγιστα τόσο στα παλιά όσο και στα καινούρια κομμάτια. Ο Donnie Hamzik, τον οποίο και δεν είχα ξαναδεί ποτέ ζωντανά, φρόντισε να κάνει όλο το χώρο να σείεται με το εκπληκτικό παίξιμο του. Όσο για τον De Maio…..
Ο πολυπράγμων ηγέτης των Manowar συνηθίζει όταν η μπάντα επισκέπτεται μια χώρα να μαθαίνει κάποιες λέξεις ή φράσεις στην εκάστοτε γλώσσα και να τις μοιράζεται με τον κόσμο, κάτι το οποίο βρίσκω έξυπνο αλλά και ιδιαίτερα τιμητικό. Είναι ο δικός του μοναδικός τρόπος για να πει ευχαριστώ. Στην δικιά μας περίπτωση όμως το παράκανε….και τον ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό. Μόλις πήρε το μικρόφωνο και ξεκίνησε δεν είχε σταματημό. Ο De Maio φρόντισε να μας ανυψώσει ηθικά, κάτι που κανονικά έπρεπε άλλοι να κάνουν, με φράσεις του τύπου: “Θεσσαλονικείς, Μακεδόνες, Αθηναίοι, Σπαρτιάτες…όλοι ενωμένοι”, ”οι Manowar βρίσκονται στη χώρα των θεών…στον Όλυμπο”, ”απόγονοι του Αχιλλέα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου είστε ήρωες”. Και όλα αυτά σε πολύ καλά Ελληνικά με τον κόσμο να φωνάζει και να τον ακολουθεί πιστά. Με μεγάλη μου έκπληξη τον άκουσα να φωνάζει : ”Heavy Metal ρε μ@@@@ά” και είμαι σίγουρος για το ποιος “έβαλε το χεράκι του” στο να ειπωθεί αυτό….
Η εξάντληση συναντά την απόλυτη ικανοποίηση καθώς η συναυλία οδεύει προς το τέλος της και αρκετοί σκέφτονται, εκτός από το ταξίδι του γυρισμού, την επόμενη φορά που θα τους δούμε.
Είναι αρκετά δύσκολο για έναν φανατικό οπαδό να περιγράψει επακριβώς τα όσα ζήσαμε εκείνο το βράδυ γι’ αυτό και θα κλείσω με μία φράση περιεκτική και αληθινή….
THE WORLD IS NOT ENOUGH FOR MANOWAR
FUCK THE UNIVERSE
HAIL & KILL
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γρηγόρη “Heavy Load” Βαρσάμη που οργάνωσε την εκδρομή, στους συνταξιδιώτες μου, στο φίλο μου τον Γιάννη που μαζί “τραβήξαμε το κουπί” των 1000 και βάλε χιλιομέτρων σε λιγότερο από 24 ώρες καθώς και όλους τους παρευρισκομένους που με την συγκλονιστική συμμετοχή τους δημιούργησαν μια απίστευτη ατμόσφαιρα…
MANOWAR Setlist:
Manowar
Death Tone
Metal Daze
Fast Taker
Shell Shock
Dark Avenger
Battle Hymn
Guitar Solo
Brothers Of Metal
Blood Of My Enemies
Heart Of Steel
Bass Solo
Hail & Kill
Thunder In The Sky
God Or Man
Let The Gods Decide
Hand Of Doom
Kings Of Metal
The Power
ENCORE:
Warriors Of The World United
Sign Of The Hammer
Black Wind, Fire & Steel
Κείμενο: Αντώνης Κοντογιάννης