Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Ulrich Schnauss-Larry Gus @ Block 33 12/03/2011


Το περασμένο ΠΣΚ κατά γενική ομολογία ήταν ένα πολύ φορτωμένο με δρώμενα τριήμερο για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Το χειρότερο όλων ήταν ότι τα τρία από τα πολλά δρώμενα που έλαβαν χώρα στην πόλη γινόταν το Σάββατο και μάλιστα σε χώρους που ήταν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο. Από όλα αυτά εγώ επέλεξα να παρακολουθήσω τον πρωτοπόρο της post-electronica Ulrich Schnauss και η επιλογή αυτή με δικαίωσε απόλυτα!

Φτάνοντας λίγο πριν τις 22:00 στο χώρο του Block 33 αντίκρισα μια εικόνα που είχα αρκετά χρόνια να δω στη συγκεκριμένη περιοχή. Η θέση για parking ήταν κάτι παραπάνω από δυσεύρετη, σε ακτίνα πολύ μεγαλύτερη της αναμενόμενης (δεν είναι και λίγο πράγμα να είναι σχεδόν πίτα από την Πύλη Αξιού μέχρι το Block 33). Σε αυτό το χάος συνέβαλλε κατά πολύ και το Erotic Dream Festival που διεξαγόταν στο χώρο του γειτονικού Porto Palace Hotel (ερωτική πόλη η Θεσσαλονίκη εξάλλου). Παρόλα αυτά βρήκα κάπου να αφήσω το αυτοκίνητο και φτάνοντας κυριολεκτικά στον συναυλιακό χώρο με περίμενε μια δεύτερη έκπληξη! Το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στα ταμεία ήταν πολύ και για μια στιγμή νόμισα ότι ξαφνικά το μουσικό κοινό της πόλης "φωτίστηκε" και αποφάσισε να στηρίξει αυτό το ομολογουμένως ιδιαίτερο live! Για κακή μου τύχη όμως σύντομα έπεσα από το συννεφάκι που είχα καβαλήσει καθώς πληροφορήθηκα ότι την ίδια βραδιά, στον ίδιο χώρο γινόταν και η συναυλία του Παύλου Παυλίδη, η οποία μάλιστα άγγιξε τα όρια του sold-out. Φαίνεται πως το παρελθόν του στα Ξύλινα Σπαθιά και οι ποιοτικές προσωπικές δουλειές του άγγιξαν πιο πολύ το μουσικόφιλο κοινό της πόλης παρά το γεγονός ότι είναι συχνός επισκέπτης στη Θεσσαλονίκη!

Η αθρόα προσέλευση του κοινού στο main stage συν το γεγονός ότι το σετ του Παυλίδη επεκτάθηκε σημαντικά (τόσα πολλά encore χρόνια είχα να δω σε συναυλία) συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στην καθυστέρηση της έναρξης της εμφάνισης του Schnauss! Μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες ο Larry Gus βγήκε για το δικό του σετ μπροστά σε ένα κοινό που άγγιζε τα 150 άτομα. Θα έπρεπε να ντρέπομαι που λέω ότι δεν είχα ιδέα για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη καθώς η εμφάνιση του με εξέπληξε πολύ ευχάριστα. Σαφέστατα επηρεασμένος από την Γερμανική ηλεκτρονική σκηνή και με αναφορές που ξεκινούσαν από τους παραμορφωμένους ήχους του krautrock μέχρι την shoegaze και early industrial μουσική φρόντισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να ζεστάνει το ολοένα αυξανόμενο κοινό. Τα όμορφα μουσικά ηχοτοπία που δημιουργούσε φρόντιζε σε ορισμένα σημεία να τα "ντύσει" και με ορισμένα φωνητικά τα οποία έκαναν το αποτέλεσμα ακόμα πιο ελκυστικό και έκαναν το σετ του, που διήρκεσε λίγο παραπάνω από μια ώρα, την ιδανική εισαγωγή γι' αυτό που θα παρακολουθούσαμε αργότερα!

Ο Ulrich Schnauss είναι ένας καλλιτέχνης που δεν χρειάζεται συστάσεις και σίγουρα δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Είτε μόνος του, είτε με τη συνοδεία κάποιας μπάντας έχει ένα μοναδικό τρόπο να σου δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα μαγικά. Και αυτό ακριβώς έπραξε με το που πάτησε το πόδι του στη σκηνή. Με ένα σετ που εξελίχθηκε λεπτό προς λεπτό από μια chilling εμπειρία σε ένα ασταμάτητο κύμα ήχων ικανό να σε οδηγήσει σε οργασμικές εξάρσεις!

Το σετ του χωρίστηκε σε τρία μέρη. Στο πρώτο, για περισσότερο από μία ώρα έπαιξε δίχως σταματημό πότε παράγοντας ήχους μέσα από το laptop του και πότε παίζοντας πλήκτρα. Στο δεύτερο μέρος κινήθηκε σε πιο χορευτικούς ήχους, ανεβάζοντας σταδιακά το ρυθμό και την ένταση και στο τρίτο κυριολεκτικά αποτελείωσε το κοινό με ένα δίχως υπερβολή ηχητικό όργιο. Μετά την κορύφωση, μας επανέφερε στην πραγματικότητα με ένα encore όπου οι ρυθμοί ήταν σαφώς πιο υποτονικοί, για να μας αποχαιρετήσει λίγο μετά τις 02:00 αφήνοντας το κοινό που τον παρακολούθησε με τις καλύτερες δυνατές εντυπώσεις.

Προσωπικά έχοντας δει τον Schnauss πλαισιωμένο από μπάντα βίωσα μια "ξένη" προς εμένα εικόνα του καλλιτέχνη η οποία μου άφησε μια ελάχιστη ευτυχώς δόση αμφιβολίας! Δυστυχώς το πιο "ξένο" σε όλη αυτή την εμφάνιση ήταν το stage πάνω στο οποίο εξελίχθηκε. Είναι σαφές πως ο Παύλος Παυλίδης αποδείχθηκε πιο εμπορικός, αλλά από την στιγμή που και το μικρό stage είναι σε χρήση χρειάζεται κάποιες ενισχύσεις. Τι κι αν τα dub step και hip-hop events που κατά καιρούς φιλοξενεί δεν χρειάζονται τίποτα περισσότερο από ένα σκοτεινό και βιομηχανικό σκηνικό. Καλλιτέχνες σαν τον Schnauss χρειάζονται τουλάχιστον τον υποτυπώδη φωτισμό για να μπορέσουν να υποστηρίξουν ακόμα καλύτερα το show που προσφέρουν στο κοινό. Κάποια εντονότερα φώτα, κάποια φωτορυθμικά και γιατί όχι και ένα video wall για προβολές θα ήταν ιδανικές προσθήκες κατά τη γνώμη μου!

Για τον κόσμο δεν θα πω πολλά! Με την πληθώρα των events ήταν αναμενόμενο να μην έχει πολύ κόσμο αυτή η συναυλία, αλλά είναι πραγματικά απογοητευτικό να βλέπεις άλλα live να κινούνται στα όρια του sold out (χωρίς στην ουσία να έχουν να παρουσιάσουν κάτι το σημαντικό) και τέτοια live να σημειώνουν τόσο χαμηλή προσέλευση. Πιθανότατα είναι και αυτό ένα σημείο των καιρών, γιατί δεν θα ήθελα να πιστεύω πως είναι έλλειψη μουσικής κουλτούρας γι' αυτή την πόλη!

Κλείνοντας θέλω να δώσω τα συγχαρητήρια μου στο κοινό που παραβρέθηκε για να δει ζωντανά τον Ulrich Schnauss,αλλά και στην διοργανώτρια εταιρεία η οποία δεν διστάζει να φέρνει στην πόλη "δύσκολα" live με εισιτήρια που δεν είναι απαγορευτικά! Περιμένουμε έναν καυτό συναυλιακό Μάρτιο και έναν άκρως ενδιαφέροντα συναυλιακό Απρίλιο!


Κείμενο : Γιώργος Παρδάλης